موارد مصرف : سولفادیمیدین طیف ضد میکروبی وسیعی بر روی باکتری های گرم مثبت و گرم منفی دارد مانند: استرپتوکوک، استافیلوکوک، باسیلوس آنتراسیس، کلستریدیوم تتانی و پرفرژنس، اشریشیاکولی، سالمونلا، پاستورلا، کلامیدیا، نوکاردیا و تک یاخته هایی نظیر کوکسیدیا و توکسوپلاسما.گونه هایی از پزودوموناس، لپتوسپیرا و پروتئوس به این دارو نسبتا مقاوم هستند. سولفادیمیدین به شکل خوراکی در درمان عفونت های سیستمیک حساس به سولفادیمیدین در گوشتخواران، نشخوارکنندگان، طیور و بوقلمون تجویز می گردد.

گوشتخواران :

پنومونی  و آنتریت

نشخوارکنندگان:

دیفتری گوساله، گندیدگی سم، اکتینوباسیلوز، متریت، پلی آرتریت، ورم پستان

طیور خانگی و بوقلمون:

وبای مرغان و کریزای عفونی

مقدار و روش مصرف :

گوشتخواران:

شروع درمان:

55 میلی گرم سولفادیمیدین به ازای هر کیلوگرم وزن زنده در روز اول                (نصف بولوس به ازای هر 20 کیلوگرم وزن)

ادامه درمان: 27/5

میلی گرم سولفادیمیدین به ازای هر کیلوگرم وزن زنده در روزهای دوم، سوم، چهارم و پنجم (یک چهارم     بولوس به ازای هر 20 کیلوگرم وزن)

نشخوارکنندگان:

شروع درمان: 220

میلی گرم سولفادیمیدین به ازای هر کیلوگرم وزن زنده در روز اول              ( 4/5 بولوس به ازای هر 50 کیلوگرم وزن)

ادامه درمان: 110

میلی گرم سولفادیمیدین به ازای هر کیلوگرم وزن زنده در روزهای دوم، سوم و چهارم           ( 2 بولوس به ازای هر 50 کیلوگرم وزن )

طیور خانگی و بوقلمون:

196-134 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده، روزانه به مدت 4 روز متوالی         (هر 10 قطعه، یک بولوس همراه با آب آشامیدنی یا دان)

فقط برای مصرف دامپزشکی

حیوانات هدف:

 گربه -سگ-گاو -اسب-گوسفند-بز -گاومیش-شتر

موارد مصرف کتامین:

کتامین داروی تضعیف کنندهٔ سلسله اعصاب مرکزی و هوشبری است.  این دارو در سال ۱۹۶۳ به عنوان جایگزینی برای فن سیکلیدین و برای مصرف در دامپزشکی تولید شد. در مقایسه با برخی دیگر از داروهای هوش‌ بری، کتامین کم‌خطرتر است چون تنفس و گردش خون را متوقف نمی‌کند و عق زدن غیر ارادی (gag reflex) را از کار نمی‌ اندازد.

کتامین در انسان آثار توهم‌ زا ایجاد می‌کند و به این علت در پزشکی استفاده‌ٔ کمی دارد، اما همچنان در دامپزشکی برای هوشبری رایج است. کتامین برای این آثار توهم‌ زا مورد مصرف تفریحی قرار می‌گیرد.